13 diagnoses gek

Donderdag 28 november keek ik naar het programma `Tygo in de Psychiatrie`;

Jason, een jongen van 21, heeft 13 verschillende diagnoses gekregen. In 1 jaar tijd heeft hij 135 hulpverleners gehad. Hij vertelt dat je ervan uit kunt gaan dat hoe meer hulpverleners er in het spel zijn, hoe meer diagnoses je krijgt. Na vijf diagnoses dacht hij: “Ben ik nu gek of is hier iets anders aan de hand?”
Jason geeft aan dat hij ervan uitgaat dat de psychiatrie om wetenschap gaat en dat iedereen in principe de juiste diagnose zou moeten stellen. Als iedere psychiater overtuigd is van zijn eigen deskundigheid, hoe kan het dan zijn dat ze allemaal een andere mening hebben?

Tygo laat in de aflevering zien hoe de intakes bij de psychiaters in zijn werk gaan. Wat opvalt is dat er standaard vragenlijsten worden gebruikt waar de cliënt alleen maar ja of nee op kan zeggen. En daar waar geen vragenlijst wordt gebruikt, worden meteen aannames gedaan en wordt de cliënt mijns inziens meteen in een hokje geduwd, zonder werkelijk door te vragen op het probleem dat door de cliënt wordt aangegeven.

Daarnaast is zichtbaar dat de verzekeringsmaatschappij meer invloed heeft dan we met zijn allen denken.
Jason heeft op zijn 21e al 13 labels en is volgens de psychiatrie te complex om behandeld te worden. Mijn haren gaan er werkelijk van overeind staan. Waar zijn we in dit land in hemelsnaam mee bezig? Het lijkt wel of de cliënten het trauma in geduwd worden in plaats van ze daadwerkelijk te helpen.

Nadat Tygo oprecht aan Jason vraagt hoe komt dat het leven van Jason zo gelopen is, vertelt Jason dat hij een onveilige jeugd heeft gehad. Een vader die aan de alcohol verslaafd was en hierdoor agressief gedrag vertoonde. Een broer met agressieproblemen. Er waren eigenlijk altijd conflicten. Er vloog meubilair door de ruimte en Jason wist nooit wat hij aan zou treffen als hij thuis zou komen. Jason weet dit haarfijn te vertellen.

Deze jongen is wel degelijk te helpen. Hij heeft een aantal trauma’s die hij met de juiste hulp zo heeft opgeruimd. Laten we met zijn allen eens wat meer ons boeren verstand gebruiken en aansluiten bij de behoefte van de cliënt. Dat scheelt heel veel medicijnen die niet helpen maar juist de situatie verslechteren en het scheelt heel veel ellende, geld en ziekte.
Ik pleit voor aandacht en heel veel liefde. Daar worden we met zijn allen beter van.